 |
ก
1. สารประกอบคู่ คือ ถ้าสารประกอบเกิดจากธาตุโลหะที่มีไอออนได้ชนิดเดียวรวมกับโลหะห้อ่านชื่อโลหะที่เป็นไอออน
บวกแล้วตามด้วยชื่ออโลหะที่เป็นไอออนลบโดยลงเสียงพยางค์ท้ายด้วย ไ-ด์
เช่น
- NaCl2 อ่านว่า โซเดียมคลอไรด์
- Cal อ่านว่า แคลเซียมไอโอไดด์
ถ้าสารประกอบที่เกิดจากธาตุโลหะเดียวกันที่มีไอออนได้หลายชนิดรวมตัวกับอโลหะให้อ่านชื่อโลหะที่เป็นไออนบวก
แล้วตามด้วยค่าประจุของไอออนโลหะโดยวงเล็บเป็นเลขโรมัน แล้วตามด้วยอโลหะที่เป็นไอออนลบโดยเปลี่ยนเสียงพยางค์
ท้ายเป็นไอด์ (ide)
เช่น
- FeCl2 อ่านว่า ไอร์ออน (II) คลอไรด์
- CuS อ่านว่า คอปเปอร์ (II) ซัลไฟด์
2. สารประกอบธาตุสามหรือมากกว่า คือถ้าสารประกอบเกิดจากไอออนบวกของโลหะกลุ่มของไอออนบวกรวมตัวกัน
กับกลุ่มไอออนลบให้อ่านชื่อไอออนบวกของโลหะ( โลหะนั้นเกิดเป็นไออนบวกได้ชนิดเดียว ) หรือกลุ่มไอออนบวก แล้วตาม
ด้วยชื่อของไอออนลบ
เช่น
- Na2So4 อ่านว่า โซเดียมซัลเฟต
- Ba(OH)2 อ่านว่า แบเรียมไฮดรอกไซด
ถ้าสารประกอบที่เกิดจากธาตุโลหะเดียวกันที่มีไอออนได้หลายชนิด รวมตัวกับอโลหะให้อ่านชื่อโลหะที่เป็นไออนบวก
ของโลหะ แล้ววงเล็บค่า
ประจุของไอออนบวกนั้น แล้วจึงอ่านชื่อ กลุ่มไอออนลบตามหลังเช่น CrSo4 อ่านว่า โครเมียม (II) ซัลเฟต
Hg(NO3)2 อ่านว่า เมอคิวรี (II) ไนเตรต
ตารางการเรียกชื่อไอออนบวกและไอออนลบของธาตุ
4. การเขียนสูตรสารประกอบไอออนิก
1. เขียนไอออนบวกของโลหะหรือกลุ่มไอออนบวกไว้ข้างหน้า ตามด้วยไอออนลบของอโลหะหรือกลุ่มไอออนลบ
2. ไอออนบวกและไอออนลบ จะรวมกันในอัตราส่วนที่ทำให้ผลรวมของประจุเป็นศูนย์ ดังนั้นจึงต้องหาตัวเลขมา
คูณกับจำนวนประจุบนไอออนบวกและไอออนลบให้มีจำนวนเท่ากัน แล้วใส่ตัวเลขเหล่านั้นไว้ที่มุมขวาล่างของแต่ละไอออน
ซึ่งทำได้โดยใช้ จำนวนประจุบนไอออนบวกและไอออนลบคูณไขว้กัน
3. ถ้ากลุ่มไอออนบวกหรือไอออนลบมีมากกว่า 1 กลุ่ม ให้ใส่วงเล็บ ( ) และใส่จำนวนกลุ่มไว้ที่มุมล่างขวาล่าง ดังตัวอย่าง
** เนื่องจากธาตุแทรนซิชันมีเลขออกซิเดชันหลายค่า ค่าที่จะนำมาคูณไขว้ในสูตร จะเป็นเลขโรมันบอกไว้ที่ชื่อนั้นๆ **