13. แรงยึดเหนี่ยวระหว่างโมเลกุึล

 แบ่งเป็น 2 ประเภท

 1.แรงแวนเดอร์วาลส์ (Van Der Waal Borces)

 - แรงลอนดอน

 - แรงดึงดูดระหว่างขั้ว

 2.พันธะไฮโดรเจน (Hydrogen Bond)

       1.แรงแวนเดอร์วาลส์ เป็นแรงยุึดเหนี่ยวระหว่างโมเลกุึลที่ไม่แข็งแรงนัก แบ่งออกเป็น

   1.1 แรงลอนดอน เป็นแรงยึดเหนี่ยวระหว่างโมเลกุึลไม่มีขั้วแรงนี้ขจะมีสภาพเกิดขุึ้นชั้วคราวเนื่องจากอิเล็กตรอนใน

 อะตอมไม่อยู่นิ่ง ความหนาแน่น

 ของอิเล็กตรอนรอบๆนิวเครียสเปลี่ยนแปลงได้ทำให้ชความหนาแน่นของอิเล็กตรอนไม่สม่ำเสมอ จึงเกิดเป็นขั้วขึ้นและ

 โมเลกุึลที่อยู่ข้างเคียงถูกเหนี่ยวนำให้เกิดขั้วขุึ้นเช่นกัน แล้วโมเลกุึลเหล่านั้นก็จะเกิดแรงดึงดูดกัน เรียกว่า "แรงลอนดอน"

   1.2 แรงดึงดูดระหว่างขั้ว เป็นแรงยึดเหนี่ยวระหว่างโมเลกุึลที่แข็งแรงกว่าแรงลอนดอนนอกจากสารพวกนี้นอกจากจะม

 ีแรงลอนดอนแล้ว ยังขึ้นกับสภาพของขั้วด้วย

      2.พันธะไฮโดรเจน เป็นแรงยึดเหนี่ยวระหว่างโมเลกุึลที่สภาพขั้วสูงมาก เกิดจากธาตุึ H และธาตุึที่มีค่า

 อิเล็กโทรเนกาติวิตี้สูงและมีขนาดเล็ก ได้แก่ F,O,N สภาพขั้วที่สูงเพราะมีผมต่าง EN มาก

ตัวอย่างสารที่เกิดแรงยึดเหนี่ยวระหว่างโมเลกุึลเป็นพันธะไฮโดรเจน

 กราฟแสดงจดเดือดของไฮโดรเุึจนกันธาตุึหมู่ IV,V,VI, และ VII

 *สารใดมีแรงยึดเหนี่ยวระหว่างโมเลกุึลเป็นพันธะไฮโดรเจนจะมีแรงยึดเหนี่ยวที่อ่อนกว่าปนอยู่ด้วยในที่นี้ คือ แรงดึงดูด

 ระหว่างขั้วและแรงลอนดอน

 *สารใดที่มีแรงยึดเหนี่ยวดมเลกุึลเป็นเรงระหว่างขั้ว จะมีแรงลอดดอนปนอยู่ด้วย

 *โมเลกุึลไม่มีขั้วจะยึดด้วยแรงลอดดอนเพียงอย่างเดียว

**หมายเหตุึ สารประกอบที่มีแรงยึดเหนี่ยวระหว่างโมเลกุึลเฉพราะแรงลอนดอน

อาจมีจุึดเดือดสูงกว่าสารประกอบที่มีแรงยึดเหนี่ยวระหว่างโมเลกุึลเป็น

พันธะไฮโดรเจนก็ได้ ถ้าสารนั้นมีมวลและโมเลกุึลมากกว่ามากๆๆ **